του Χάρη Κονταξή
“BOMBA το live”… Διάλεξα να ξεκινήσω το review μου με μια φράση που ακούστηκε λίγο πριν το τέλος του!
Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. Λίγο μετά τις 19:00 και στη σκηνή ανεβαίνουν οι Upon Revival, μια μπάντα που μετράει κάτι περισσότερο από 1 χρόνο ύπαρξης με αρκετά Nu Metal και Neo Gothic στοιχεία. Αρκετά “δεμένοι” για το νεαρό της ηλικίας τους, με τον απαραίτητο τσαμπουκά και νεύρο στη σκηνή, που έκαναν τους λιγοστούς που είχαμε μαζευτεί να ζεσταθούμε με επιλογές από δικά τους κομμάτια αλλά και διασκευές. Τα όποια μικρά μικρά λάθη καλοδεχούμενα μιας και είχαν το δύσκολο κομμάτι του festival, να ανοίξουν τη βραδιά! Με αρκετή δουλειά από τα παιδιά πιστεύω πως στο μέλλον θα μας απασχολήσουν αρκετά, μιας και έχουν μια χαρισματική φωνή που έχει ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης. Επόμενη μπάντα που πήρε τη σκυτάλη επί σκηνής ήταν οι Mute Tale που ανήκουν στη Symphonic Power Metal σκηνή με 7 άτομα στη σύνθεσή τους. Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται σιγά σιγά, η ώρα είχε φτάσει 20:00. Μελωδίες πολύ καλά δουλεμένες από πολύ καλούς μουσικούς και κομμάτια βασισμένα στη γλυκιά και άριστη τεχνική φωνή της Annou (μαγευτική και αρχοντική παρουσία της) που σε συνδυασμό με τις φωνές των Γιώργου Θεοδώρου και Μαρίας Χατζηιωάννου να βγαίνει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα παρουσιάζοντας την πρώτη του δουλειά (The Gordian Knot) που θα έκαναν πολλές ξένες μπάντες στο ξεκίνημά τους να ήθελαν να είχαν κάτι αντίστοιχο. Ευτυχώς ΟΧΙ “ακόμα μια συμφωνική μπάντα που θυμίζει” Nightwish ή Epica, αλλά έχοντας το δικό τους στίγμα και ύφος. Τα λίγα προβλήματα στον ήχο ευτυχώς δεν στάθηκαν εμπόδιο στην απόδοση τους. Ελπίζω να τους δούμε σύντομα και με περισσότερο χρόνο στην διάθεσή τους. Η ώρα για τους Dakrya έφτασε και έχουν ανέβει στη σκηνή για να συνεχίσουν… Και εδώ αρχίζουν τα “ωραία”. Κάποιος ο οποίος δεν αξίζει να αναφερθούμε καν, θεώρησε πολύ έξυπνο να κάνει μια φάρσα για βόμβα στο Κύτταρο, δείχνοντας όχι το χιούμορ του αλλά το IQ του, ξεχνώντας το τι έχει συμβεί τις τελευταίες μέρες στον κόσμος! Το μαγαζί άδειασε μέσα σε λίγα λεπτά με τον κόσμο και τις μπάντες να περιμένουμε την αστυνομία που ποτέ δεν ήρθε! με το αστυνομικό τμήμα λίγα τετραγωνικά πιο κάτω και πόσους ακόμα τριγύρω περιοχή. Τελικά μετά από αρκετή ώρα οι πόρτες άνοιξαν και οι Dakrya ανέβηκαν στη σκηνή με αρκετό άγχος και χιούμορ. Ξεπαγώνοντας τον κόσμο από την “κοιλιά” που έκανε το πρόγραμμα! Η παρέα των 7 σε τρελό κέφι και μετά από 2,5 χρόνια που είχαν να παίξουν ζωντανά δίνοντας ένα πολύ καλό Theatrical Metal Performance με τις πολύ καλές φωνές των Μαϊκ Καρασούλη της Thina Chat – Catherine και Γιώργου Δρούλια, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη να βγάζουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα με μια μόνο πρόβα όπως είπαν. Το μόνο που μπορώ να πω και στους πιο κακοπροαίρετους είναι “προσπαθήστε να παίξετε έστω Nirvana με μια μόνο πρόβα και τα λέμε” …δε γνωρίζω προσωπικά τα παιδιά αλλά μπορώ να καταλάβω όλο αυτό που πέρασαν για να βγει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Ένα μπράβο και ελπίζω να τους βλέπουμε πιο συχνά. Φτάνοντας λίγο πριν τις 23:00, με το πρόγραμμα να έχει ξεφύγει από πλευράς χρόνου, ακούγεταιη επιβλητική εισαγωγή των Enemy Of Reality με τον Φίλιππο στα ντραμς και μόνο στη σκηνή να δίνη το έναυσμα και με τη σείρα να πέρνουν τις θέσεις τους και οι υπόλοιποι. Τελευταία η Ηλιάννα Τσακιράκη που δείχνοντας καθόλου επηρεασμένη από το ό,τι είχε συμβεί πριν, να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας για ακόμη μια φορά σε κάθε τους σύνθεση δείχνοντας πως η πρώτη τους δουλειά Rejected Gods, δεν μπήκε τυχαία μέσα στις καλύτερες για το 2014 στο είδος τους. Σε κάθε τους live όλο και καλύτεροι και ας μου επιτραπεί ο όρος “ναυαρχίδα” του Female Symphonic Metal στη χώρα μας, με φανατικό κοινό, εντός κι εκτός Ελλάδας! Μην ξεχνάμε πως είναι η πρώτη ελληνική μπάντα που χρηματοδοτεί όλη την επόμενη δισκογραφική της δουλειά, μέσω Indiegogo, σπάζοντας ρεκόρ ολοκλήρωσης στόχου. Συνεχίζοντας τα του live, εκτός από τα κομμάτια της προσωπικής της προσωπικής τους δουλειάς έπαιξαν ακόμη δύο διασκευές. To “It’s a sin” από P.S.B και το “Over the Hills” από τον αξέχαστο Gary Moore, με κάποια μικρά λαθάκια στο δεύτερο, αλλά με την συμμετοχή του κόσμου να τα εξαλείφει. Όμορφη στιγμή η αναφορά και το “ευχαριστώ” της Ηλιάννας στη Μαριάνθη, πρώνην μέλος της μπάντας που βρέθηκε στον κόσμο που παρακολουθούσε το live. Δυστυχώς η μπάντα έπαιξε δύο λιγότερα κομμάτια από το set list τους για να μη ξεφύγει κι άλλο το live από θέμα χρόνου. Εν αναμονή λοιπόν για την επόμενή τους εμφάνιση, που λογικά θα αργήσει μιας και τα παιδιά βρίσκονται ήδη στο στούντιο για την νέα τους δουλειά που κυκλοφορεί λίγο πριν το τέλος του έτους. Κοντά στα μεσάνυχτα έφτασε και η ώρα των Jaded Star με τα λόγια περιττά για να περιγράψει κάποιος τα μέλη της μπάντας έχοντας συμμετοχές σε μπάντες όπως τους Iced Earth, Wardrum, Visions of Atlantis, Elysion, In Comma (αν θυμάμαι καλά ήταν και η μπάντα που είχε ανοίξει το 2007 για τους Gathering με την Maxi στα πρώτα της βήματα). Το γκρουπ παρουσίασε κομμάτια από την πρώτη τους δουλειά Memories from the Future, έχοντας αδειάσει βαλίτσες μετά από πολύμηνη παγκόσμια περιοδεία με μεγάλες μπάντες του εξωτερικού. Ο ήχος τους, τους κατατάσσει στις πλέον καλοδουλεμένες μπάντες και παρόλο ότι έχουν μόνο μια επίσημη κυκλοφορία, έχουν ανοίξει τα φτερά τους για διεθνή καριέρα περισσότερο, παρά για εδώ και δικαίως. Η μπάντα έδωσε τον καλύτερό της εαυτό κάνοντας τον λιγοστό δυστυχώς κόσμο που είχε παραμείνει, να περνάει καλά μέχρι το τέλος του φεστιβάλ και δίνοντας ραντεβού σε έναν άλλο χώρο για after live party. Ένα μπράβο από πλευράς Εξαρχειώτη στη Μαριζέτα Μπιθαρά για τη διοργάνωση και ελπίζω πως ο θεσμός τουVoices of the Mist Fest θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια και να γίνει ακόμα πιο δυνατό, όπως και άλλα αντίστοιχα του εξωτερικού.
