του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
Όταν οι φωνές ενώνονται, όταν οι «μουσικές» συνθέτουν την πιο γλυκιά μελωδία, όταν η προσπάθεια να ακουστεί το πιο δυνατό μήνυμα βρίσκει τόσους αποδέκτες, τότε συνειδητοποιείς ότι η λέξη εκδήλωση φαντάζει μάλλον μικρή… Ο λόγος για την πολιτιστική διοργάνωση του «Εξαρχειώτη» στις 20 Φεβρουαρίου 2015, στο “ΑΝ” Club, προκειμένου να στηρίξει το πολύπλευρο και βαρυσήμαντο έργο του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ.
Τα ΕΞαιρετικά συγκροτήματα που πλαισιώνουν την ξεχωριστή αυτή μουσική συνάντηση, μαζί με την μπάντα της ΣΤΡΟΦΗΣ, γράφουν τη δική τους ΕΞαίσια ιστορία. Εκεί που «χτυπά» ο παλμός της ροκ, εκεί που η ζωή δεν μπαίνει σε καλούπια, εκεί που τα πάσης φύσεως δρώμενα λαμβάνουν χώρα αληθινά, αυθεντικά. Για εμάς, εδώ, στα Εξάρχεια, όπου το διαφορετικό, το επαναστατικό έχει πάντα τη δική του πατρίδα! Διαχρονικά, λοιπόν, στο κατάλληλο μέρος για την υλοποίηση προκλήσεων, το ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ… αγκάλιασε την πρωτοβουλία του «ΕΞ» για ένα live, πέρα από όρια, φόβους, σύνορα και «πρέπει». Για πρώτη φορά η μπάντα των πραγματικών ηρώων της ζωής, που «φόνευσαν» τους χειρότερους εφιάλτες τους και ανέστησαν τα πιο όμορφα όνειρά τους, μια «γροθιά» με τους καλλιτέχνες που ανεβαίνουν στη σκηνή του «ΑΝ», παίζουν σε έναν από τους πιο ιστορικούς χώρους ζωντανών εμφανίσεων, underground, δυνατά και εξαρχειώτικα! Στο πλευρό μας, σημαντικοί χορηγοί επικοινωνίας, συνοδοιπόροι, καθώς και άνθρωποι του πνεύματος και των Τεχνών, λόγια-σκέψεις των οποίων φιλοξενούμε στη συγκεκριμένη στήλη. Εκ βαθέων, ένα τεράστιο ευχαριστώ για ακόμα μία υπέροχη «βόλτα» στα μονοπάτια της δημιουργίας! Stay “EX”… Το ταξίδι συνεχίζεται…
Γιώργος Αρμένης
«Θα ήθελα να μην υπήρχε η ΣΤΡΟΦΗ, να μην υπήρχε η εξάρτηση. Στην ζωή έρχεσαι για να παλέψεις, όχι να ζεις με ψευδαισθήσεις. Εύχομαι όλοι να συνειδητοποιήσουν την αξία της ζωής, τη μάχη της. Το κράτος οφείλει να φροντίσει να μείνουν τα παιδιά μακριά από τις ουσίες. Το κακό είναι ότι προβάλλονται από τα μέσα, ακόμα και από τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Συμβουλεύω τις… τρυφερές ηλικίες να μην μπαίνουν στο παιχνίδι της “μαγκιάς”… Θεωρώ πολύ θετική την πρωτοτυπία του “Εξαρχειώτη” με το “ΑΝ”. Πέρα από το ροκ και μετά το ροκ, χωρίς ουσίες. Όσον αφορά στην περιοχή μας, όλοι πέρασαν από τα Εξάρχεια, πολιτικοί και μη, και τελικά την παράτησαν, τον “ομφαλό” της πόλης».
Αντώνης Αντωνίου
«Τα ναρκωτικά είναι τρομερή πληγή, κατάρα. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι, που αφιερώνονται στη θεραπεία εξαρτημένων ατόμων, μακριά από εμπόρους και επιτήδειους, μεταδίδοντας το μήνυμα κατά των ναρκωτικών. Να έχουν κουράγιο, να δημιουργούν ένα καλό ερέθισμα… Είναι πολύ σύνθετο, για να ειπωθεί με μια κουβέντα. Απαιτεί προσπάθεια, αποφασιστικότητα, συνέπεια… Σ’ αυτή τη μάχη είναι απαραίτητο να λειτουργούμε συλλογικά… Μπράβο στον “Εξαρχειώτη” για την εν λόγω πρωτοβουλία…».
Κώστας Βουτσάς
«Με προβληματίζει ιδιαιτέρως το ζήτημα των ναρκωτικών. Ομοίως και το “bulling”. Οι έμποροι βάζουν τα παιδιά στο θανατηφόρο παιχνίδι… Οι νέες ψυχές υποτάσσονται σ’ αυτό, σε μια πορεία, που δεν έχει καμία αξία. Κι όλα αυτά, λόγω έλλειψης κοινωνικής παιδείας. Επίσης, βασικός παράγοντας στην αποφυγή εμπλοκής με τις όποιες ουσίες είναι ο γονιός, ο οποίος είναι ο καθρέφτης του παιδιού -και το αντίστροφο-. Θα τολμούσα να ισχυριστώ πως είμαι παράδειγμα προς μίμηση. Η καριέρα μου χτίστηκε, δίχως εξαρτήσεις, ήμουν πάντα προσγειωμένος. Το μόνο μου πάθος είναι οι γυναίκα. Πράγματι, πολύ ωραία η προσπάθεια του “Εξαρχειώτη”, την στηρίζω απόλυτα, σας αξίζουν συγχαρητήρια. Πολύ σπουδαία και καινοτόμος ενέργεια, και πάλι συγχαρητήρια!».
Γιάννης Μπέζος
«Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες είναι σημαντικές. Μας θυμίζουν ότι υπάρχει ένα θέμα, που δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με κλάμα, αλλά με καλλιτεχνική έκφραση. Μέσω της μουσικής το υποκατάστατο του ονείρου, αντικαθίσταται από το όνειρο της Τέχνης. Δεν εκτιμάμε αυτό που έχουμε και το προσεγγίζουμε συχνά με λάθος τρόπους. Το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών αποτελεί αδυναμία του ανθρώπου να αντέξει τον εαυτό του, να ενταχθεί. Η αντιμετώπισή του προϋποθέτει στήριξη από την οικογένεια, παιδεία, αλλά πρωτίστως προσωπικό αγώνα. Τα αρμόδια κέντρα απεξάρτησης επιδιώκουν να αναλάβουν αυτούς τους ρόλους. Αν υπήρχε πραγματική επαφή, αυτοπεποίθηση, γνώση, τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. Πάντως, χαριστικά στη ζωή δεν γίνεται τίποτα. Δεν πρέπει να φοβόμαστε, μπορούμε να είμαστε πιο τολμηροί. Είναι εξαίσια η κίνηση του «ΕΞ», η οποία θα προκαλέσει κι επιπλέον συζητήσεις, κάτι το οποίο είναι πολύ παραγωγικό».
Κώστας Ευριπιώτης
«Η ζωή από μόνη της είναι… ναρκωτικό. Δεν χρειάζεται κάποιος άλλες ουσίες. Όσοι έχουν μια πορεία ζωής, ας συμβουλεύουν τους νέους να γυρνούν την πλάτη σε «-ισμούς». Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, που θα οδηγήσουν σε υγιείς πολίτες. Είναι θέμα της πολιτείας, να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αν θέλουν να πατάξουν τη μάστιγα αυτή, μπορούν. Υποχρέωση και μέλημα του «Εξαρχειώτη» η σχετική κίνηση, εύγε, ευχάριστη πρόκληση, “μπράβο” για την προσπάθεια εξυγίανσης».
Γιάννης Ζουγανέλης
«Το έργο του ΚΕΘΕΑ το θεωρώ μέγιστο, είναι απόλυτα ανθρώπινο, όχι φιλανθρωπία, διότι είναι αυτονόητο. Ό,τι πιο αλληλέγγυο σε μια πάθηση που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ατομική ψυχοσύνθεση, σε μια εποχή αδιέξοδη. Αγαπώ τους ανθρώπους που νοιάζονται για τον πλησίον τους, θα κάνω τα αδύνατα δυνατά, ώστε να βοηθήσω. Τα Εξάρχεια είναι η πρωτεύουσα της πρωτεύουσας: Εδώ εντοπίζεται η πραγματική πάλη των τάξεων. Εδώ γεννάται και ανδρώνεται η «αντιεξουσιαστική» δράση, η οποία στην ουσία της είναι θετική. Το έχω ζήσει το «ΑΝ». Έχω παίξει εκεί, πεταγόμουν κι έβλεπα τον Παύλο (Σιδηρόπουλο), ενώ στο ίδιο μέρος, αξίζει να σημειωθεί, μεταξύ άλλων, ότι έχει παίξει και ο “Ginger” Baker των Cream. Τέτοιου είδους αυτοδύναμες προσπάθειες, είναι υποχρέωση όλων μας να γνωστοποιούνται. Τα παιδιά που βγήκαν από τον… λαβύρινθο της χρήσης υπέστησαν παρακμή, αποδείχτηκαν εντέλει νικητές και πρέπει να είμαστε μαζί τους στη “ΣΤΡΟΦΗ”…».
Νικόλας Ε. Κληρονόμος
«Έχω συμμετάσχει ως καλλιτέχνης αρκετές φορές σε εκδηλώσεις και εκθέσεις, που είχε οργανώσει το ΚΕΘΕΑ Διάβαση. Η επαφή με τους νέους ανθρώπους, που παρακολουθούν πρόγραμμα απεξάρτησης, μου δημιούργησε το παρακάτω ερώτημα: Έχουν βρεθεί οι άνθρωποι που καθορίζουν τις τύχες μας, όπως πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, πνευματικοί άνθρωποι αντιμέτωποι με τη λαχτάρα για ζωή ανθρώπων που έχουν φθάσει στο κατώτατο στάδιο αξιοπρέπειας και που μεταμελημένοι προσπαθούν να βγουν στο φως, απομυζώντας την κάθε ματιά, το κάθε νεύμα για αποδοχή και επιστροφή στην αρμονική ζωή; Όλοι όσοι τους βοηθούν, τους παροτρύνουν να παλέψουν για να σταθούν και πάλι άξιοι, επαρκείς, αυτάρκεις και αυτοδύναμοι, για να χαρούν τη ζωή που τόσο εκτίμησαν στον αγώνα τους. Θα ‘πρεπε επομένως οι ταγοί μας να ορκίζονται, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά τους, στο όνομα αυτών των ανθρώπων, που προσπαθούν να ορθοποδήσουν για μια αξιοπρεπή ζωή και να δεσμεύονται στο να κρατούν με τα έργα τους ψηλά την ποιότητα του Υπάρχειν και του Ζειν των συμπολιτών τους. Θα ήθελα να εξάρω και να συγχαρώ τους ανθρώπους της ΣΤΡΟΦΗΣ, που λειτουργούν με θέληση και με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους ανθρώπους και τις οικογένειές τους, που ζητούν τη βοήθειά τους για επανένταξη, θέλοντας να ξεπεράσουν το όριο της σκιάς της ζωής και να επανέλθουν στη δράση της αρμονικής συμβίωσης με τους άλλους συνανθρώπους τους».
Κώστας Μπάρας
«Όλα αυτά τα χρόνια, κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με το θέμα “ναρκωτικά”, είτε καθημερινά στο δρόμο, είτε σε κάποια συζήτηση, νιώθω πάντα μια τεραστία αμηχανία, αλλά κι έναν τεράστιο θυμό! Δε μου αρέσουν οι αναλύσεις κι οι σχολιασμοί, οι καταδίκες και οι ηρωοποιήσεις για τέτοια λεπτά κι επικίνδυνα -ίσως- ζητήματα… Θα προτιμούσα να μιλούν γι’ αυτά οι ειδικοί, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό! Έξω από οποιοδήποτε κοινωνικό-οικονομικό-πολίτικο λόγο, εγώ θα μένω μέσα μου μ’ ένα τεράστιο ”ΓΙΑΤΙ”;… Κι ας ξέρω ίσως στο βάθος…!!! Θέλω, λοιπόν, να στείλω τη συμπαράσταση μου -κι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ- σε πρωτοβουλίες όπως αυτή της εκδήλωσης στις 20 Φεβρουαρίου και να ευχηθώ, παράλληλα, καλή δύναμη και κουράγια σε όλους τους…”εμπλεκομένους” σ’ αυτή τη δύσκολη διαδρομή της απεξάρτησης!!! Καλή επιτυχία, λοιπόν, και ραντεβού όλοι στη συναυλία του «Εξαρχειώτη»… Έτσι, μήπως όλοι μαζί αρχίσουμε να νιώθουμε λιγότερο αμήχανοι, φοβισμένοι και θυμωμένοι, όταν ανταμώνουμε!…».