του Joe Wildthing
Η χρονιά όντως ξεκίνησε με ενδιαφέροντα τρόπο. Ήταν αναμενόμενο από πολιτικής άποψης (ασχέτως κομματικής τοποθέτησης του καθένα μας, η ελληνική αριστερά βρίσκεται εκεί που πιθανότατα έπρεπε να είχε βρεθεί μετά τις εκλογές του Μάρτη του ’46, αν βέβαια τότε δεν απείχε), αλλά κατά τα φαινόμενα το 2015 θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και από μουσικής άποψης. Πληθώρα νέων κυκλοφοριών από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες του έτους και μεις τώρα πρέπει να διαλέξουμε για τον “ΕΧ”. Δύσκολο, αλλά ως στήλη με αρχές (ως προς το μουσικό ύφος και την προσήλωση στην ανεξάρτητη παραγωγή) προχωρούμε με αποφασιστικότητα. Ιδού λοιπόν οι πρώτες μας επιλογές για την τρέχουσα χρονιά:
CRANIUM PIE: Mechanisms Part 2 (Fruits de Mer Records)
H συνέχεια του “Mechanisms Part 1” είναι περισσότερο κι από πριν ένα απίστευτο ταξίδι μέσα από το πολύχρωμο παρελθόν του ψυχεδελικού / προοδευτικού ροκ δια χειρός μίας από τις πραγματικά ξεχωριστές μπάντες της εποχής μας. Οι βρετανοί Cranium Pie -πολύ μπροστά από όλους τους σύγχρονούς τους (ή μάλλον πολύ πιο πίσω…)- με τα μόλις τέσσερα 19λεπτα πολύπτυχα κομμάτια του νέου τους δίσκου πείθουν ότι θα μπορούσαν άνετα να σταθούν δίπλα στα ιερά τέρατα της σκηνής του Canterbury, του krautrock των 70s ή ακόμα και στον Frank Zappa! Αν δεν γνωρίζεις ότι πρόκειται για σύγχρονες ηχογραφήσεις, απλά δεν μπορείς να το καταλάβεις. Είναι τόσο καλοί…
COLOUR HAZE: To the Highest Gods We Know (Elektrohasch Schallplatten)
Το 2015 οι Βαυαροί Colour Haze γιορτάζουν την 20η τους επέτειο ως μπάντα και το κάνουν με έναν ακόμη εκπληκτικό δίσκο, τον δωδέκατό τους. Πρωτοπόροι του ψυχεδελικού stoner ήχου στην Ευρώπη, καθώς είναι, δεν νοιώθουν την ανάγκη να πείσουν πια κανέναν. Τα stoner grooves μένουν πίσω και το συγκρότημα βυθίζεται σε έναν “laid-back” ωκεανό πορτοκαλί βραδύκαυστης ψυχεδέλειας, που μπορούν να εκτιμήσουν ιδιαίτερα μόνον οι πιο hippies ανάμεσά μας. Το (Κοσμικό;) Αυγό στο εξώφυλλο συμβολίζει ήρεμη δύναμη.
YAGULL: Kai (MoonJune Records)
Instrumental progressive ντουέτο, οι Sasha Markovic (κιθάρα, μπάσο, κρουστά) και Kana Kamitsubo (πιάνο), συνοδευόμενοι από δεξιοτέχνες φίλους και συνοδοιπόρους τους, παρουσιάζουν το δεύτερο άλμπουμ τους με συνθέσεις, που δεν χρειάζονται καμμία υπερπροσπάθεια στην ηχογράφηση και την παραγωγή. Ο λόγος; Ξέρουν να συνθέτουν, οπότε αυτό που παράγουν είναι στην κυριολεξία -κι όχι κατ’ ευφημισμόν- post-rock, δηλαδή έντεχνη μουσική με αναφορά στο κλασικό ροκ. Αλλά ξέρουν και να διασκευάζουν. Μόνο ακούστε από αυτούς το “Burn” των Deep Purple ή το “Wishing Well” των Free…
SENDELICA: Anima Mundi (FRG Records)
Ναι, απλά “Anima Mundi” κι όχι ένας τίτλος-σιδηρόδρομος σε ανταγωνισμό με τους πρώιμους Tyrannosaurus Rex, όπως συνήθως. Ο Pete Bingham και η πολυπληθής παρέα του στους Ουαλούς μάγους της νεοψυχεδέλειας επιστρέφουν με τον ενδέκατο στούντιο δίσκο τους, αποδεικνυόμενοι όπως πάντα οι καλύτεροι μαθητές των Hawkwind, του Canterbury και όλων των αξιολάτρευτων τρελών που έχει βγάλει ανά τις δεκαετίες το Νησί. Καταναλώστε άφοβα. Το μυστικό τους; Καλό κρασί, καλή «πρασινάδα» και ατέλειωτες ώρες jamming στη βρετανική εξοχή. Η συνταγή είναι φαινομενικά αλάνθαστη.
Μέχρι το επόμενο τεύχος…