Το τηλεοπτικό κανάλι MEGA (του γνωστού μεγαλοεργολάβου με τα γνωστά συμφέροντα στα μεταλλεία της Χαλκιδικής), μας ενημερώνει: «Με κινητοποιήσεις απειλούν οι εργαζόμενοι των Μεταλλείων Κασσάνδρας αν η κυβέρνηση υλοποιήσει την πρόθεσή της να επανεξετάσει την επένδυση της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ».
Έχει ενδιαφέρον η διατύπωση: H «επανεξέταση» της επένδυσης ταυτίζεται με την ακύρωσή της. Κατά βάθος όλοι γνωρίζουν ότι η περίφημη ΚΥΑ 201745/2011, που ενέκρινε τους Περιβαλλοντικούς Όρους του Επενδυτικού Σχεδίου της Χαλκιδικής είναι κάτι σαν το Κουτί της Πανδώρας. Ένα κουτάκι που φοβούνται να το ανοίξουν, γιατί ξέρουν ότι θα αποκαλυφθούν τόσα πράγματα, που δεν θα μπορούν πια να το ξανακλείσουν. Και η λέξη «φόβος» φαίνεται ότι δεν αφορά μόνο την εταιρεία αλλά και τους κρατικούς υπαλλήλους, που έδωσαν περιβαλλοντική έγκριση σε αυτό το αίσχος. Στην ίδια γραμμή με την εταιρεία και οι εργαζόμενοι: Προς Θεού να μην «ανοίξει» το θέμα της αδειοδότησης της επένδυσης. Οι εργαζόμενοι μπορεί να μη γνωρίζουν ακριβώς, αλλά διαισθάνονται μάλλον ότι έχει μπόλικους σκελετούς μέσα στη ντουλάπα. Γράφουν σε ανακοίνωσή τους: «Το έργο μας δεν θα ξεκινήσει, για να αποφασίσουμε τώρα γι’ αυτό. Η διαβούλευση έγινε και μάλιστα κράτησε 8 χρόνια. Τα όργανα αποφάσισαν, το Κράτος γνωμοδότησε, το έργο ξεκίνησε και προχωράει κανονικά». Μετρώντας 8 χρόνια προς τα πίσω από την περιβαλλοντική έγκριση του 2011 πάμε …στο 2003!! Αυτά μπορεί ίσως να τα λέει η ΕLDORADO στα ξένα χρηματιστήρια, αλλά όχι εδώ…… «Η επένδυση της Χαλκιδικής ήταν προαποφασισμένη», μας είπε δυο χρόνια μετά η ίδια η κα Καραβασίλη, επιβεβαιώνοντας αυτό που όλοι γνωρίζαμε. Ακόμα κι έτσι, χρειάστηκε να αναλάβει το υπουργείο Περιβάλλοντος ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, για να υπογράψει σαν έτοιμος από καιρό, μέσα σε λίγες μέρες, αυτό που η προκάτοχός του επί πολλούς μήνες αρνούνταν να υπογράψει. Έκτοτε η ΚΥΑ Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων έγινε η «ιερή αγελάδα» της επένδυσης. Το απόλυτο ταμπού. Η ομπρέλα που τα σκέπαζε όλα. Το Κουτί της Πανδώρας όπου κλείστηκαν θεόρατα φράγματα, μπάζωμα ρεμάτων με τοξικά απόβλητα, όξινες απορροές, τοξική σκόνη, αμίαντος. Και το πιο σημαντικό, εκεί μέσα κλείστηκε μια ψεύτικη μεταλλουργική μέθοδος, μια απάτη που οδηγεί σε καταστροφή της Χαλκιδικής, με τεράστια αφορολόγητα κέρδη για την εταιρεία και μηδενικά έσοδα για το Δημόσιο. Η συμφωνία μεταξύ της εταιρείας και των συνεργών της στη Διοίκηση ήταν ότι το κουτί δεν θα άνοιγε ποτέ. Η εταιρεία δεν θα ζητούσε ποτέ τροποποίηση της ΚΥΑ και η υπηρεσία που έδωσε την έγκριση θα έκανε τα στραβά μάτια σε όλα, με την κάλυψη της πολιτικής ηγεσίας, που είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι δε θα άλλαζε ποτέ. Το Συμβούλιο Επικρατείας επισφράγισε την απάτη, στερώντας τους πολίτες από άλλα ένδικα μέσα, για να πετύχουν ακύρωση της επένδυσης και η εταιρεία ήταν πλέον βέβαιη ότι ήταν εξασφαλισμένη από όλες τις πλευρές. Η ψήφος της 25ης Ιανουαρίου τα άλλαξε όλα. Τώρα όμως το κλειδί του κουτιού που λέγεται “ΚΥΑ 201745/2011” το έχουν κάποιοι άλλοι, που φαίνονται αποφασισμένοι να το ανοίξουν. Τώρα δεν ισχύει καμία συμφωνία. Και η εταιρεία έχει λόγους να φοβάται.
Εμμη Πανούση, δημοσιογράφος – γεν. γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Καταναλωτών «ΒΙΟΖΩ».
Πηγή: www.antigold.gr