του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
Κάτι παλαιότερο από τους «Μεταλ…λωρύχους Ποιητές», ελαφρώς προσαρμοσμένο κι αναδημοσιευμένο, προς τέρψιν φίλων των ΈΞοχων Megadeth, με αφορμή την επερχόμενη ζωντανή εμφάνισή τους στην Ελλάδα, τον Ιούλιο… Ακόμα επίκαιρο και σταθερά διαχρονικό…
Νέος «ήλιος», νέος καλοκαιρινός κύκλος, «φρέσκα» όνειρα και μεγάλες προσδοκίες. Τουλάχιστον αυτό… κρύβουμε όλοι βαθιά μέσα μας, διότι ακόμη και οι ευχές που ξεστομίσαμε και συνεχίζουμε να λέμε για ευτυχισμένη συνέχεια μοιάζουν πλέον κάπως γραφικές, ίσως και σε ένα βαθμό ανούσιες… Κι αυτό γιατί κάποιοι, με το όποιο δικό μας μερίδιο συνευθύνης, φρόντισαν να «ψαλιδίσουν» την αισιοδοξία μας, σε τέτοιο σημείο που όταν αντικρίζεις έναν άνθρωπο χαμογελαστό και ευδιάθετο, ίσως και να σκέφτεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι δε σου ταιριάζει με το κλίμα της εποχής… Εκεί φτάσαμε; Προφανώς. Ήδη πολλοί από εμάς έχουν… αφήσει πίσω τους ακόμη και το στάδιο της αναζήτησης ευθυνών, προσωπικών και μη, καθώς κλείνονται μέσα στο μικρόκοσμό τους, ο οποίος είναι γεμάτος προβλήματα και ανησυχίες, που δεν αφήνουν συχνά περιθώριο για περιττές φιλοσοφίες και μεγαλεπήβολα λόγια. Το ποιος φταίει, πολυπροσεγγισμένο και χιλιοαναλυμένο, από διάφορες σκοπιές, μάλλον κουραστικό κι εκνευριστικό να το επαναφέρουμε στις κουβέντες που κάνουμε με φίλους και γνωστούς. Το τι μέλλει γενέσθαι όμως;… Ανοιχτό, ακαθόριστο, μία τεράστια «πεδιάδα», που μας περιμένει όλους να ξεχυθούμε, να αναζητήσουμε, να… σκάψουμε, να ανακαλύψουμε! Κάτι το οποίο κανείς και σε καμία περίοδο κρίσης δεν μπόρεσε ποτέ, αποδεδειγμένο και ιστορικά, να εμποδίσει. Όσο οικονομικά ασθενής κι αν είναι κάποιος, όσο αδύναμος κι αν αισθάνεται, έχει πάντα τη δυνατότητα να έχει ανοιχτούς ορίζοντες, να οραματίζεται, να βάζει το μυαλό του να δουλέψει, κάτω και από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Εξάλλου, οι μεγάλες ανατροπές-αλλαγές πραγματοποιήθηκαν μέσα από περιόδους «φωτιάς» και καταπίεσης… Είναι στη φύση του ανθρώπου να μεγαλουργεί ψυχικά, όταν του στερείς δεδομένες ελευθερίες και δικαιώματα, υποθέτω γιατί αισθάνεται την ανάγκη να αναδείξει πόσο συγκλονιστικά δυνατός και ικανός για όλα είναι! Θεωρώ ότι μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες είναι η εξής: Υπήρξαν χειρότερες καταστάσεις στο παρελθόν και σίγουρα υφίσταται η πιθανότητα να αντιμετωπίσουμε δυσμενέστερες από αυτές του παρόντος. Το «υγιές» δίδαγμα που κουβαλάμε από τις παλαιότερες γενεές είναι ότι η ζωή συνεχίζεται, ακόμα και μέσα από τα πιο δύσκολα και «μαύρα» χρόνια. Οφείλουμε να κοιτάμε ψηλά, όσο κι αν ορισμένοι θέλουν τα κεφάλια μας στραμμένα προς το έδαφος. Το λέει και το «όνομά» μας… άνθρωπος (άνω και ορώ, δηλαδή κοιτάζω-βλέπω επάνω)… Μη φοβάστε τίποτα, είναι στη φύση μας να βγαίνουμε τελικά νικητές, αρκεί να μη μένουμε άπραγοι… Τα παραπάνω, αντί ευχών για ένα ΕΞαιρετικό, προ των πυλών, καλοκαίρι! Επιπλέον, επειδή δεν πιστεύουμε σε προκαταλήψεις, αλλά και για όσους διακατέχονται από τους εν λόγω φόβους, με το “13” των Megadeth, προετοιμαζόμαστε για την εισαγωγή μας στο θέρος, ξορκίζοντας ό,τι αρνητικό και δυσοίωνο: «13 φορές και ήταν τυχερό για εμένα…, γιατί στάθηκα 13 φορές και είμαι ακόμη ζωντανός»… Μεταλλωρύχοι και γενικά φίλοι του «Εξαρχειώτη», stay “EX”!
“Thirteen times I went to the well, to draw my thoughts, I’ll gather and tell,
like bricks that I’ve laid to build my life, those that crumbled only caused me strife,
thoughts became words, cast into the sea, but they returned, always haunting me,
like a severed arm washed up on the shore, I just don’t think I can give anymore
Because I’ve lived, how many times do I have to die? Because I’ve lived, how many lives do I have to die? Thirteen times and it’s been lucky for me, after everything, you still want me to bleed, thirteen ways to see the devil in my eyes, because I stood here thirteen times and I’m still alive
At thirteen I started down this path, fueled with anger, music was my wrath,
years of clawing at scars that never healed, drowning my mind, the thoughts are too real
I can’t get out; I can’t jump out, too much to face; I can’t erase
Thirteen times and it’s been lucky for me…”