Είναι πλέον από τα δυνατά ονόματα της ελληνικής σκηνής και με πολύ κόπο κατάφεραν πολλά και εκτός των τειχών, έχοντας φυσικά πολύ μέλλον μπροστά τους, το ελπίζουμε και το ευχόμαστε. Οι Planet επέστρεψαν.
Η 4η δουλειά των PLANET OF ZEUS “Loyal To The Pack” κυκλοφόρησε και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε το νέο LP.
Έχοντας 3 υπέροχα album, που τους καθιέρωσαν, με έναν “ήχο” που εξελίχτηκε μέσα από αυτά, αλλά είχε πάντα μια ταυτότητα όσον αναφορά την δημιουργία στα riff, τα φωνητικά, το όλο ακουστικό αποτέλεσμα και όποτε άκουγες κάτι από αυτά τα album έλεγες «αυτό είναι Planet».
Ξεκινώντας λοιπόν με το ομώνυμο το “Loyal To The Pack” άκουσα ένα απλό αλλά κλασσικό Planet κομμάτι …Κάτι από τα προηγούμενα, δυνατό, με ξεσπάσματα, για να κοπανηθείς στα live αλλά όχι κάτι ξεχωριστό, έχουν πολύ καλύτερα τέτοια τραγούδια.
Περνάμε στο επόμενο…. Και εκπλήσσομαι τόσο ευχάριστα που το επαναλαμβάνω ξανά και ξανά και δεν πάω παρακάτω. Το “Devil Calls My Name” είναι το κάτι «άλλο».
Από το κοφτό riff-ατο ξεκίνημα, με την υπέροχη αλλαγή για το refrain, το δεμένο solo, την υπέροχη, με «καθαρά φωνητικά» ερμηνεία του Μπάμπη, όλα αυτά με κρατούν αρκετά λεπτά εδώ, γιατί άκουσα κάτι εντελώς διαφορετικό και να πω την αλήθεια, δεν ήθελα να πάω παρακάτω, πριν το απολαύσω γιατί είχα την εντύπωση πως θα ακούσω κάτι από τα παλιά.
Όμως το “Them Nights” με στέλνει αδιάβαστο. Τα «καθαρά φωνητικά» συνεχίζονται, ο ήχος είναι καταπληκτικός, έρχεται και σκάει υπέροχα στα αυτιά μου, το riff απλά τα σπάει και ανυπομονώ για το τι θα ακολουθήσει. Το εξαντλώ και αυτό το κομμάτι, το κάνω repeat 2-3 φορές και προχωράω…
“Little Deciever”, ωραίο groov-ατο riff αμερικάνικου στυλ, αλλά κάτι διαφορετικό υπάρχει και σε αυτό. Το ακούς αυτό το «διαφορετικό» σε κάθε νότα.
“Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself”…. Από την αρχή μέχρι το τέλος το γουστάρεις και το βάζεις back to back… Κολλάς με την αλλαγή που έχει φέρει το group σε αυτό το δίσκο. Ωραία solo – riff, οι ερμηνείες συνεχίζουν να είναι υπέροχες, όλα έχουν έμπνευση, ο ήχος είναι δυνατός αλλά συνάμα πιο γλυκός.
Για να έρθει το “Retreat”… Μπράβο ρε!!! Τα τυπάκια από τον πλανήτη Δία με έφτιαξαν. Αργό, βαρύ, υπέροχο από το 1ο λεπτό μέχρι το τελευταίο, δεν «χορταίνεις» να το ακούς.
“How many times I’ve wandered Looking back at all the things we’ve done…”
Το “Sea Bastards” με τον ρυθμό στα drums, που πλέον δεν τα «βαράει» με ωμό τρόπο, αλλά πλέον «δίνει» με έμπνευση, ήρθε για να συμπληρώσει άλλη μια ξεχωριστή μουσική δημιουργία.
Περνάμε στο “White Shroud”, όγκος – μελωδίες, ερμηνεία, αλλαγές όλα στο 10!!!
Το “Scum Alive” είναι το 2ο κομμάτι μετά το ομώνυμο που το ακούς και λες PLANET OF ZEUS από τα παλιά!
Είναι πολύ καλύτερο από το ομώνυμο, ταιριάζει απόλυτα στο σημείο που σκάει στα αυτιά μας, έχει ωραίο riff, είναι γρήγορο και θα γίνει χαμός όταν παιχτεί.
Θα γυρίσουμε με το “Indian Red” στα νέα μονοπάτια που άνοιξαν οι Planet και ακούγοντας το είμαι σίγουρος ότι ακούω την καλύτερη δουλειά του γκρουπ.
Για να κλείσουμε με το “Athens”, ένα instrumental για την Αθήνα, όπου στις 13/05 θα ακούσετε τα νέα κομμάτια των Παιδιών από τον Πλανήτη Δία….
Από τα προηγούμενα LP πάντα μου άρεσαν τα σημεία που ήταν ποιο groov-ατα και που ο Μπάμπης έβαζε «καθαρά φωνητικά».
Ο frontman πλέον ερμηνεύει, δίνει χρώμα στα κομμάτια και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας.
Τις διαφορές όμως δεν τις ακούς μόνο στα φωνητικά, τις ακούς στις κιθάρες, με τα riff και τα ωραία μελωδικά σημεία πάνω στα refrain και διακρίνεις την έμπνευση που έχει η μπάντα, τα drums ακούγονται λιγότερο βίαια, δεν τα βαράει ξερά και δυνατά, είναι δουλεμένα για να δέσουν με τα υπόλοιπα όργανα και το ηχητικό αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό. Η παραγωγή σε αυτό το LP άλλαξε το group προς το καλύτερο.
Θα δυσκολευτούν κάποιοι να αποδεχτούν αυτό το δίσκο, έχοντας συνηθίσει αλλιώς τους Planet, αλλά πιστεύω ότι όταν έχεις φτάσει σε ένα επίπεδο ψηλό με μια συγκεκριμένη «συνταγή» πρέπει να ξέρεις πότε θα αλλάξεις τα υλικά και θα τα ανακατέψεις με τέτοιο τρόπο όπου θα ανέβεις σκαλοπάτια, θα κάνεις κάτι διαφορετικό και οι Planet Of Zeus το έκαναν.
Είχαν έμπνευση, είχαν δημιουργίες και τις «μαγείρεψαν» με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το “Loyal To The Pack” να είναι ένα διαφορετικό αλλά συνάμα και κατά την ταπεινή μου άποψη το καλύτερο LP.
Οι PLANET με αυτήν την δουλειά έγιναν «μπάντα». Ωρίμασαν, βελτιώθηκαν, άλλαξαν σε όλα τα επίπεδα και ανυπομονώ να τους δω Live.
Παραμένω «πιστός στην αγέλη» και ραντεβού όλοι στις 13/05 !!!
STAY EX!!!
Γιώργος Κοτροζίνης