του Ευαγγέλου Σπανδάγου
(μαθηματικού – συγγραφέα)
-η συνέχεια του άρθρου: http://exarhiotis.gr/?p=7694–
Όταν πέθανε ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Β’, ο Αλ Μαμούν απευθύνθηκε στον διάδοχο και γιο του, τον Αυτοκράτορα Θεόφιλο και του ζήτησε να στείλει στην αυλή του έναντι μεγάλης αμοιβής τον μαθηματικό, αστρονόμο, μηχανικό, μουσικό και φιλόσοφο Λέοντα για να διδάξει στον “Οίκο της Σοφίας”. Ο αυτοκράτορας αρνήθηκε διότι ήταν εναντίον της μεταδόσεως των Ελληνικών επιστημονικών γνώσεων στους Άραβες. Ο Χαλίφης τότε έστειλε μια επιστολή στον Λέοντα με διάφορα προβλήματα γεωμετρικά και αστρονομικά με την παράκληση να τα επιλύσει. Οι ευφυείς απαντήσεις και λύσεις του Λέοντος ενθουσίασαν τον Αλ Μαμούν με αποτέλεσμα να του στείλει πρόσκληση για να αναλάβει τη διεύθυνση του “Οίκου της Σοφίας”. Ο Θεόφιλος όμως φρόντισε τότε να χειροτονηθεί ο Λέων αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Η χειροτονία εμπόδισε τη μετάβαση του Λέοντος στην Βαγδάτη.
γ’ Συμπεράσματα
Οι Άραβες λοιπόν, όπως ήταν επόμενο, ανέπτυξαν έναν ιδιότυπο πολιτισμό ο οποίος βασίσθηκε στο μεγαλειώδες Ελληνικό Πνεύμα που χαρακτηρίζεται από ένα πλήθος αριστουργημάτων σε κάθε κλάδο της επιστήμης και της τέχνης.
Ως προς τις επιστήμες οι Άραβες διανοούμενοι υπήρξαν κατ’ εξοχήν μαθητές και μελετητές των επιστημονικών συγγραμμάτων της Αλεξανδρινής κυρίως περιόδου, είτε απ’ ευθείας είτε με τη μεσολάβηση Ελλήνων δασκάλων. Είχαν ενδιαφερθεί κυρίως για την αστρονομία, τα μαθηματικά, την ιατρική και τις φυσικές επιστήμες. Πρώτο και κύριο μέλημά τους ήταν η μετάφραση στην Αραβική αντίστοιχων Ελληνικών χειρογράφων έργων, πολλά από τα οποία έχουν χαθεί και έτσι τα συγγράμματα αυτά σώθηκαν λόγω των Αραβικών μεταφράσεων.
Σε πολλές βιβλιοθήκες Αραβικών, Ασιατικών και Ευρωπαϊκών χωρών υπάρχουν σήμερα στην Αραβική ανέκδοτα χειρόγραφα με έργα Αρχαίων Ελλήνων θετικών επιστημόνων. Αναφέρονται η κεντρική βιβλιοθήκη της Βαγδάτης (προτού καταστραφεί), της Τεχεράνης, της Κωνσταντινουπόλεως, των Παρισίων, του Λονδίνου, της Οξφόρδης, της Ινδικής πόλεως Πάτνα κ.ά. Στην τελευταία μάλιστα υπάρχουν οι Αραβικές μεταφράσεις 44 ανεκδότων Ελληνικών φυσικομαθηματικών συγγραμμάτων. (συνεχίζεται)