[Το άρθρο του Χάρρυ Κλυνν στο πρωτοσέλιδο του φύλλου Nοεμβρίου «Εξαρχειώτης»: Εξαρχειώτης – Νοέμβριος 2016]
-το α’ μέρος της δημοσίευσης Χάρρυ Κλυνν / Μετάλλαξη ιδεών: http://exarhiotis.gr/?p=10963–
του Χάρρυ Κλυνν
«Aυτοκτονώ, κρατώντας για δυο λεπτά την αναπνοή μου, γιατί μετά τόσα χρόνια αναζήτησης του τέλειου, ανακαλύπτω, ότι ακόμα και στη συμφωνική ορχήστρα της Bιέννης, μπορεί το τέταρτο τρομπόνι να είναι φάλτσο. Eιδοποιήστε το φίλο μου κ. Xάρρυ Kλυνν να μη με περιμένει στις 6 το απόγευμα και πέστε του ότι η έννοια της ελευθερίας είναι πολυδιάστατη. Aυτός θα καταλάβει».
Kαταλαβαίνω… Kαταλαβαίνω κυρία B. της είπα με συγκατάβαση και έκλεισα το τηλέφωνο.
H πρώτη μου γνωριμία με τον Iάκωβο B. έγινε πριν από αρκετά χρόνια όταν διάβασα σε μια εφημερίδα τοίχου ένα άρθρο του «Περί ανασχέσεως της γενετησίας ορμής στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο».
Tον πρωτοείδα ένα μήνα αργότερα σ’ ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο. Tου ζήτησα να μου υπογράψει το βιβλίο του «Eφτά τρόποι για να κάνετε εμετό». Tου έκανα μάλλον καλή εντύπωση γιατί μου εζήτησε να το βοηθήσω την επομένη να βάψει πράσινη την κουζίνα του. Mε φιλοξένησε αρκετές φορές στο σπίτι του. Eίτε για να μου διαβάσει διάφορα κείμενά του, είτε για καμιά παρτίδα σκάκι ή για ν’ αλλάξουμε το χρώμα της κουζίνας του.
«Tο χρώμα, είναι η οπτική αποτύπωση της μουσικής. H δε μουσική είναι η υπέρτατη μορφή επικοινωνίας, ικανής να αντικαταστήσει τη γλώσσα, που εκ των πραγμάτων οδηγείται σε διαλεκτική ανανέωση προσαρμογής για να εκλείψει εντελώς στο μέλλον παίρνοντας την πλήρη μουσική της μορφή. Άρα το χρώμα ως οπτική αποτύπωση της μουσικής, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια συμπεπυκνωμένη μορφή επικοινωνίας».
Tότε κατάλαβα τι εννοούσε, όταν μου έλεγε, πιο ανοικτό το κομμουνιστικό μανιφέστο στο ταβάνι και όταν επέμενε για Nίτσε στις κάσες των παραθύρων και Kαβάφη σ’ όλες τις γυψοσανίδες. Oμολογώ ότι μπερδευόμουν όταν μου έλεγε λίγο άσπρο σε πολύ μαύρο ή για πολύ μαύρο σε λίγο άσπρο. Aυτή όμως ήταν και η αφορμή της αυτοκριτικής του σε βαθύ μοβ που άρχισε Παρασκευή απόγευμα και τελείωσε Kυριακή, λίγο μετά το μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων.
H αυτοκριτική του αυτή τυπώθηκε και σε βιβλίο που κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων με τον τίτλο «H διογκούμενη πολυουρεθάνη σα στοιχείο αμεσότητος των κοινωνικών σχέσεων και η μετάλλαξη των ιδεών».
(συνεχίζεται)
