[Το άρθρο του Χάρρυ Κλυνν στο πρωτοσέλιδο του φύλλου Φεβρουαρίου «Εξαρχειώτης»: Εξαρχειώτης – Φεβρουάριος 2017]
(Παλαιότερη συνέντευξη του Χάρρυ στον Εξαρχειώτη: http://exarhiotis.gr/?p=499#more-499)
του Χάρρυ Κλυνν
Ανακατασκευάζω, θεωρώ, εκτιμώ, εξοστρακίζομαι, υποκύπτω.
Ανθρώπινη πληγή αιμάσσουσα.
Σκέψη επιθανάτιος, αιμορραγούσα…
Η θεωρία των αποσπασμάτων που ακροβατεί, η ενδοφλέβια αμφιβολία που μετεξελίσσεται σε διαμαρτυρία και ύστερα εκπορνεύεται και ασχημονεί…
Την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εξυμνώ, στην έννοια της ελευθερίας υποκλίνομαι εξ ονόματος της ιδιάζουσας αυτοπροβολής, εξ ονόματος της άγνοιας και του φόβου της απόρριψης.
Καμία λειτουργία σκέψης και σπουδής δε με συνοδεύει, κανείς στοχασμός δε με ακολουθεί.
Πορεύομαι την οδό της κάθαρσης αυτοεκδιδόμενος, κατευθύνομαι προς την αδιέξοδο της άρνησης με βεβαιότητα και έπαρση και χωρίς αντίλογο κανένα εντοιχίζω την ένδεια της ύπαρξής μου σε χώρους μύχιους, σε δαιδαλώδεις ατραπούς αυτοπαρηγορίας και επαίνων.
Με γνωρίζεις, με αποδέχεσαι. Θεωρείς ύψιστο αγαθό τον τακτικισμό της επικοινωνίας. Στον ίδιο πυρήνα με εμένα συνυπάρχεις, στην ίδια φθορά προσώπων και πραγμάτων εγκαταλείπεσαι. Δεν έχει τέλος σ’ αυτό το πανηγύρι…
Οι πάγκοι των μεταπρατών υπερχειλίζουν εμπορευμάτων. Θα πάρει χρόνια να καταναλώσουμε τις προσφερόμενες έννοιες της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου…
Θα πάρει χρόνια να επανακτήσουμε ό,τι έχουμε απολέσει… Θα πάρει χρόνια να κορεσθεί η διαμαρτυρία μας…
Θα πάρει χρόνια να συνηθίσουμε σε ό,τι έχουμε ξεχάσει…
Θα πάρει χρόνια να μετεξελιχθεί η αυτοδικαίωσή μας σε λόγο.
