του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
Αν ήταν… ματσάκι στο στοίχημα, αυτή τη στιγμή ο εν λόγω ιός θα φάνταζε αδιαφιλονίκητο φαβορί. Εφόσον, όμως, εκτελώντας χρέη “προπονητή”, βρήκα και κατέβασα την ακόλουθη… 20άδα, θα τα βρει σκούρα ο «Κορώνας»!
20 επώνυμοι, καλλιτέχνες -κι όχι μόνο-, από τους πολλούς που έχουν ήδη ανέβει στο συνεντευξιακό βήμα του “ΕΞ”, πάνε να ανατρέψουν το γενικότερα βαρύ κλίμα των ημερών. Ανέτρεξα λοιπόν στις παλαιότερες συνεντεύξεις που είχαμε πραγματοποιήσει για τον Εξαρχειώτη, επικοινώνησα μαζί τους και ζήτησα τις δικές τους σύντομες, μηνυματικές σκέψεις… Προς ψυχολογική ανάταση των αναγνωστών κι επανάσταση (σ.σ. ετυμολογικά σημαίνει “στέκομαι ξανά στα πόδια μου”…)! Η αλήθεια είναι ότι ο «Κορώνας» μπήκε δυναμικά στο παιχνίδι και μας πέταξε “γκολάκια” ανησυχίας, φόβου, πανικού… Η ιστορία όμως και η ανθρώπινη φύση (σ.σ. ακόμα μία αγαπημένη ετυμολογία, μία εκ των διαφόρων για τον άνθρωπο, “αυτός που κοιτά ψηλά”…) μας έχει αποδείξει ότι στα δύσκολα τα θετικότερα στοιχεία της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μας μπορούν να βγουν στην επιφάνεια, με απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια, να είμαστε ενωμένοι… Έστω, προσωρινά απομονωμένοι, για τη μη διάδοση, αλλά ενωμένοι… Θα μπορούσα να κάνω ευρεία ανάλυση του θέματος, επιθυμία που κατακλύζει έντονα το νου μου αυτές τις ημέρες, ωστόσο θα περιοριστώ στο εξής, σύμφωνος με το λιτό και περιεκτικό πλαίσιο που έθεσα για τη συγκεκριμένη δημοσίευση: Αφενός, η ανθρωπότητα έχει επιβιώσει από δυσκολότερες καταστάσεις, αφετέρου οι πρωτοφανείς εμπειρίες που βιώνουμε, μας εξοπλίζουν με γνώση και γεννούν την ανάγκη για εσωτερική αναζήτηση! Παράλληλα, μας αφυπνίζουν από τη σύγχρονη, σκληρή, ρομποτικά αυτοματοποιημένη εποχή μας, με όλα τα αρνητικά που την διέπουν, για εμάς και τη φύση… Μια ευχή μόνο, όχι άλλα θύματα. Και κάτι τελευταίο ΕΞ εμού. Με έναν ανορθόδοξο τρόπο η φύση ανάσανε για λίγο από το βιασμό του ανθρώπου… Ας την ακούσουμε αυτή τη φορά! Διότι όπως λέει και το soundtrack-εισαγωγή του δικού μας “Mr EX Music Show”: She’s got love… Αυτή έχει αγάπη για εμάς!
Η “μπάλα” στους… παίχτες. H νίκη δική μας. Ψηλά το κεφάλι. Όπως όλα, κι αυτή η περιπέτεια θα κάνει τον κύκλο της. Ας βγούμε καλύτεροι από την επίμαχη Οδύσσεια!
[Η παρούσα δημοσίευση και στη στήλη βασικών συνεντεύξεων του νέου φύλλου του Εξαρχειώτη]
Αντώνης Αντωνίου: Να ‘μαστε καλά όλοι και να περάσει αυτή η μπόρα…
Γιάννης Μπέζος: Η περιπέτεια που ζούμε όλοι μας είναι ένα πεδίο προσωπικής δοκιμασίας που θα αφυπνίσει μέσα μας δυνάμεις άγνωστες μέχρι τώρα… Θα καρπωθούμε στο άμεσο μέλλον… Δεν εκφράζω την αισιοδοξία μου, αλλά την πίστη μου!!!
Παύλος Κοντογιαννίδης: Το πιο εμψυχωτικό και στην παρούσα κατάσταση είναι η αλήθεια και η αλήθεια είναι πως μετά τη μερική απαγόρευση κυκλοφορίας έρχεται η ολική και ακολουθούν στους άδειους δρόμους να πετιούνται τα ζόμπι του παρελθόντος και του παρόντος. Δηλαδή οι απάνθρωποι όλων των χωρών, που κατέστρεψαν τα πάντα προς ίδιον όφελος. Το γεγονός είναι ένα, για όσους επιζήσουν μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα, η πραγματικότητα του φόβου και της απομόνωσης, κοινώς φρίκη. Horror! Ό,τι πιο αισιόδοξο, το φως του ήλιου!!!
Ρίτα Αντωνοπούλου: Όλοι ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ο πανικός δεν βοήθησε ποτέ και κανέναν. Αφού μένουμε σπίτι, ας βρούμε κάποιους τρόπους να περάσουμε όμορφα… Ευκαιρία να ξεκουραστούμε και να περάσουμε δημιουργικό χρόνο με τον εαυτό μας και τους δικούς μας… Πού θα πάει; Θα γίνει και ο κορονοϊός ανάμνηση…
Δήμητρα Παπαδοπούλου: Ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει ο κορονοϊός είναι ότι μπορούμε να τα ξύνουμε χωρίς ενοχές… Άντε και που είσαι πολλές ώρες με τον εαυτό σου. Ok, εξαρτάται τι παρεούλα κάνει ο καθένας με την πάρτη του… Περαστικά μας.
Λάκης Παπαδόπουλος: Άμα δεν πάθεις, δε θα μάθεις…
Ναταλία Τσαλίκη: Ζούμε κάτι πρωτόγνωρο. Διαφορετικό. Αντί να γκρινιάζουμε, καλό θα ήταν να σιωπήσουμε. Να βρούμε χρόνο να “ακούσουμε” λίγο τον εαυτό μας. Να αποκτήσουμε {πολλοί για πρώτη φορά} την ευθύνη του εαυτού μας, να τον προστατέψουμε, να τον φροντίσουμε. Είναι η ύψιστη υποχρέωση του πολιτισμένου ανθρώπου, μια φροντίδα, που στη συγκεκριμένη περίπτωση, επεκτείνεται και στον διπλανό μας, προστατεύοντάς τον. Δοκιμαζόμαστε. Ας χρησιμοποιήσουμε την ευκαιρία αυτή, ώστε να προσπαθήσουμε να δούμε ποιά πράγματα έχουν ουσιαστική αξία. Η ίδια η ζωή, πάνω απ’ όλα. Μια καλή ευκαιρία για ωρίμανση, για πραγματική ενηλικίωση.
Στάθης Παναγιωτόπουλος (Σκύλος): Ως γεροντότερος και επιζήσας της ισπανικής γρίπης του 1918 (ψεματάκι!), η κατάσταση που ζούμε τώρα είναι δύσκολη, χρειάζεται σκέψη και ψυχραιμία, και θα περάσει. Θα μας αφήσει, ελπίζω, μια πιο καθαρή ιδέα του πώς οφείλουμε να φερόμαστε στον κόσμο που μας φιλοξενεί και στους ανθρώπους με τους οποίους συγκατοικούμε σε αυτόν. Προσφέρει η κατάσταση αυτή πολλές ευκαιρίες. Ας τις αξιοποιήσουμε, καλό θα γίνει μόνο.
Σάββας Κωφίδης: Δεν είναι υποκειμενική υπόθεση, μιλούν τα γεγονότα. Απαιτεί συλλογική προσπάθεια, να έχουμε συνείδηση για τον συνάνθρωπό μας. Για να ανταπεξέλθουμε και να περάσουμε πιο ανώδυνα.
Ευθύμης Καραδήμας (Nightfall ~ The Slayerking): Θα σταθώ στα θετικά. Ο κόσμος κατεβάζει ρυθμούς. Μπορούμε να ξεκουραστούμε από τη σκληρή κούρσα, να βγούμε πρώτοι σε χίλια-δύο πράγματα κάθε μέρα. Μπορούμε να φοβηθούμε χωρίς τύψεις ότι είμαστε «λίγοι», «φλώροι», «υπερβολικοί». Μπορούμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας με όλα τα στραβά του, γιατί αυτός θα μας κρατά συντροφιά τώρα. Μπορούμε να νιώσουμε την άλλη πλευρά της παγκοσμιοποίησης, αυτήν της συμπόνιας. Ακόμα και η πολιτική σύμπνοια είναι συγκινητική. Ας κρατήσει και αφού περάσει. Γιατί θα περάσει.
Δημήτρης Παπαδημητρίου: …….Σε σένα λοιπόν άγνωστη Αθηναία και Αθηναίε που συντύχαινα τόσα χρόνια στις διαβάσεις, τα ασανσέρ και τα πεζοδρόμια, και ούτε σε έβλεπα, ήρθε η ώρα να αναγνωρίσω αξίες που ούτε φαντάστηκα ποτέ. Η συνύπαρξή μας που δηλώνεται διαρκώς με την τυχαιότητα, είναι η συμμαχία μας στη βιοπάλη, είναι ο πλούτος της εμπειρίας που μπορούμε να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον, ακόμα και σαν ελεύθερη δυνατότητα, μια απλή πιθανότητα γνωριμίας που μπορεί ν απορρίπτεται με άνεση καθημερινά, καθώς μέσα μας κυριαρχεί η ιδιωτικότητα, ο ατομικισμός, η αυτοπεριθωριοποίηση. Είσαι η όποια ελπίδα ζωής στο Μέλλον…… Τέτοιες συνειδητοποιήσεις τις έχεις δύσκολα και σπάνια, είναι όμως ακραία σημαντικές. Και αυτές οι σκέψεις στηρίζουν την αλληλοστήριξη και αλληλουποστήριξη που χρειάζεται αυτή η ζωή, η όχι και τόσο ρημάδα! Θα προτιμούσα να μπορούσα να τα σκεφτώ όλα αυτά χωρίς επιδημίες, πανδημίες, πολέμους και γενικά καταστροφές… Γίνεται όμως; Οφείλουμε στον κοροναϊό, μεταξύ όλων των δεινών, κάποιες τέτοιες ξαφνικές συνειδητοποιήσεις που πρέπει να τις θυμόμαστε και “μετά” για πάντα……. (σ.σ. ολόκληρος ο σχολιασμός του Δημήτρη εδώ).
Μάρκος Κούμαρης (Locomondo): Οι άνθρωποι εδώ και χιλιάδες χρόνια έρχονταν αντιμέτωποι με φονικές πανδημίες. Η γενιά μας έχει ένα μεγάλο ατού, μιας που έχει στη διάθεσή της την πιο εξελιγμένη τεχνολογία, για να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή. Μακάρι η επόμενη ημέρα να μας βρει πιο ουσιαστικούς και συνειδητοποιημένους, καθώς για πρώτη φορά καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε έναν κίνδυνο, όχι σα χώρες, αλλά σαν πλανήτης.
Θεοδόσης Πελεγρίνης: Τα κύματα, όσο ορμητικά κι αν είναι, είναι προδιαγεγραμμένο να σβήσουν. Το ίδιο και ο κορωνοϊός που σαρώνει τώρα τον πλανήτη μας. Ας φροντίσομε να διευκολύνομε την πορεία του προς το άδοξο τέλος του, μένοντας στη θαλπωρή του σπιτιού μας.
Γιάννης Ζουγανέλης: Ζούμε μια πρωτόγνωρη εποχή, τη μέρα ακριβώς της ισημερίας. Τώρα που ήρθε η άνοιξη και ανθίζουν τα λουλουδάκια, ανθίζει ό,τι έχει να κάνει με τα οράματα τα σημαντικά, ανθίζει η σκέψη του ανθρώπου και αντανακλάται διαφορετικά το φως. Παρόλα αυτά, έχουμε έναν “μπαμπούλα” μπροστά μας, τον κοροναϊό. Το φοβερό είναι ότι πρέπει να τον σεβαστούμε, ένα τρομερά οξύμωρο σχήμα. Να σέβεσαι κάτι που δεν το χωνεύεις, δεν το γουστάρεις, που σου ανατρέπει αυτή την ευχάριστη, ανοιξιάτικη ελευθερία, κάτι που σε κάνει να πιστεύεις ότι η ζωή μπορεί και να εξαρτάται ακόμα κι από έναν πολύ μικρό ιό. Ωστόσο είμαι αισιόδοξος, πιστεύω ότι θα τον νικήσουμε, θα το ξεπεράσουμε. Αρκεί να μπούμε στη διαδικασία της συνύπαρξης, να μην είμαστε… χάπατα, να αντιδρούμε σε όλα αυτά που συμβαίνουν, αλλά να κοιτάζουμε και λίγο μέσα μας. Να βελτιωθούμε, να εξελιχθούμε, να αλλάξουμε, προκειμένου να πάμε μπροστά και να βρεθούμε μεταξύ μας ως άνθρωποι.
Αrgy (Nightstalker): Εγώ νομίζω πως είμαστε όλοι κορόιδα… Το ζάρι δεν έχει κάτσει ακόμα. Έχουμε πολύ έργο μπροστά μας. Ψυχραιμία και να μάθουμε να λειτουργούμε με τη λογική, όχι το συναίσθημα…
Σάκης Τόλης (Rotting Christ): Non Serviam…….
Σοφία Αρβανίτη: Ενώ όλα έχουν σταματήσει, μόνο η μουσική συνεχίζει, μέσα από το ίντερνετ, όσο εμείς θέλουμε να την έχουμε σύντροφό μας. Για εμένα είναι μεγάλος σύντροφος, θα συνεχίσω έτσι για να την παλέψω, καλό κουράγιο σε όλους σας, μου λείπετε πολύ, εύχομαι να επιστρέψουμε γρήγορα στην κανονικότητα. Φιλιά.
Σταύρος Μητρόπουλος (Dirty Granny Tales): Αν ψάχνουμε να βρούμε κάτι θετικό από αυτή την πανδημία, αυτό είναι ότι όλη αυτή η παύση της κυκλοφορίας και γενικώς η απουσία του ανθρώπου από πολλές δράσεις είναι μία πολύ καλή αποτοξίνωση για τον πλανήτη.
Αvi Moyal (IKMF): Είμαστε παγκοσμίως ενωμένοι σε όλη αυτή την περιπέτεια. Η πρώτη μας νίκη σε αυτό τον αγώνα είναι ότι η IKMF οικογένειά μας στην Κίνα δεν είναι πλέον σε καραντίνα…
Αντί επιλόγου, το χιουμοριστικό σχόλιο του Χριστόφορου Ζαραλίκου σε βίντεο: