του Ανδρέα Πασσά

Έψελνε σε μια παράξενη γλώσσα και λικνίζονταν με το στήθος της να πάλλεται σε κύκλους. Διαβάστε Περισσότερα…

του Ανδρέα Πασσά

Έχοντας χάσει την αίσθηση του χρόνου, ιδρωμένος, με το κορμί να τρέμει από την εξάντληση, την παρακολούθησε να γλιστρά χωρίς ντροπή, από τα ρούχα σε μια διάφανη μαύρη ρόμπα, χωρίς τίποτα από μέσα. Διαβάστε Περισσότερα…

του Ανδρέα Πασσά

Δεξιά και αριστερά υπήρχαν γλάστρες με πλατύφυλλα φυτά και έντονα αρώματα, ενώ το πορτοκαλί φως της πόλης που έμπαινε μέσα από ένα μικρό φεγγίτη, φανέρωνε πίσω από τις αιχμηρές σκιές των φύλλων, κακότεχνες φιγούρες ζωγραφισμένες στο σοβά, γυναίκες και σκελετοί που χόρευαν ανάμεσα σε λεοπαρδάλεις και εξωτικά πτηνά. Διαβάστε Περισσότερα…

του Ανδρέα Πασσά

Το αίμα του έβραζε. Είχε στα σωθικά το διάβολο, φτηνό κρασί και τις στριμμένες μοναξιές να τον κεντρίζουν. Το σπίτι, του προκαλούσε ασφυξία. Διαβάστε Περισσότερα…