Όταν η οικειότητα της επανάληψης μας καθησυχάζει ή/και μας επαναπαύει συνήθως σημαίνει ότι μέσα στα σπλάχνα της κατοικεί μια μορφή ψυχικής τεμπελιάς ή/και φόβου και ετούτο μας καθιστά αδύνατους να εντοπίσουμε το νέο ή /και το μοναδικό στην κάθε, έστω και επαναλαμβανόμενη, στιγμή της ζωής μας.

Ο Τρόπος

Βήμα Πρώτο –  Η ανάμνηση

Σαν Φρανσίσκο

1. Εγώ, εσύ

Απέναντι με κοιτώ. Διαβάστε Περισσότερα…

Θέρος

i.Μακριά Διαβάστε Περισσότερα…

Ροζ

Υπήρχε ένα σύννεφο που ήταν ολόιδιο ένα ξυλάκι μαλλί της γριάς.

Ακριβώς από κάτω του στεκόταν ένα μικρό κορίτσι και το κοιτούσε με θαυμασμό.

Του έτρεχαν επίσης τα σάλια από το μέγεθος της γλυκάδας. Διαβάστε Περισσότερα…

Οι Διάλογοι

i.

-Όμορφε άνθρωπε.

-Την ώρα του πόνου.

-Όμορφε άνθρωπε.

-Την ώρα της υποτίμησης.

-Όμορφε άνθρωπε.

-Την ώρα του ψεύδους.

-Όμορφε άνθρωπε, η αξιοπρέπεια σου

άλλους φλέγει, άλλους φωτίζει. Διαβάστε Περισσότερα…

Ι. Γεωμετρία

-H τέλεια ευθεία γραμμή;

-Μεταξύ Θάλασσας κι ουρανού.

-Ο τέλειος κύκλος;

-Δύει κι’ ανατέλλει.

-Το τέλειο τρίγωνο;

-Σώμα, ψυχή,  πνεύμα.

-Η τέλεια σπείρα;

-Εγώ, εσύ.

-Τι εκστατική γεωμετρία Θεέ μου. Διαβάστε Περισσότερα…

ι. Στύλοι

Στην αυλή του σχολείου,
στην άκρη της θάλασσας,
στην υπόκλιση,
στο απόσπασμα. Διαβάστε Περισσότερα…