Στάση πρώτη.
Σταυρώνω τα πόδια μου.
Είναι αρκετό τη βιαστική μπόρα σεμνά να αρνηθώ.
Κιχέμ
Κιχέμ
Κιχέμ
Όταν η οικειότητα της επανάληψης μας καθησυχάζει ή/και μας επαναπαύει συνήθως σημαίνει ότι μέσα στα σπλάχνα της κατοικεί μια μορφή ψυχικής τεμπελιάς ή/και φόβου και ετούτο μας καθιστά αδύνατους να εντοπίσουμε το νέο ή /και το μοναδικό στην κάθε, έστω και επαναλαμβανόμενη, στιγμή της ζωής μας.
Διαβάστε Περισσότερα…Κιχέμ
Κιχέμ
“Είμαι η γύμνια.
Πέρα από προσδοκία η φορεσιά μου, φαίνεσθαι, η προσήλωση σας.
Είμαι η γύμνια.
Πέρα από ντροπή η σάρκα μου, φαίνεσθαι,
η ενοχή σας.
Είμαι η γύμνια.
Πέρα από οστό και φλέβα και ιστό και κύτταρο και στερέωμα και χώμα, φωτιά και ύδωρ, και τον αέρα που σήμερα επιμένει να αλλαξοπιστήσω.
Φαίνεσθαι, η ψυχή σας.
Όσων δε βλέπω, μα είμαι, η γύμνια.
Φαίνεσθαι, η όρασή σας”.
Οι φωτογραφίες είναι αποστάγματα από μια χειμερινή περιήγηση στο ΚΠΙΣΝ
Αύγουστος
Κιχέμ
Σαν Φρανσίσκο
Διαβάστε Περισσότερα…Κιχέμ
Κιχέμ
- Πρόλογος
Την άβυσσο μου σκαρφαλώνουν τα πάθη, φως αντηχώ. Διαβάστε Περισσότερα…
Κιχέμ
Κιχέμ
Ροζ
Υπήρχε ένα σύννεφο που ήταν ολόιδιο ένα ξυλάκι μαλλί της γριάς.
Ακριβώς από κάτω του στεκόταν ένα μικρό κορίτσι και το κοιτούσε με θαυμασμό.
Του έτρεχαν επίσης τα σάλια από το μέγεθος της γλυκάδας. Διαβάστε Περισσότερα…